บทที่ 99

เสิ่นอวิ๋นอู้ไล่ฉินเย่ไปได้อย่างง่ายดายโดยไม่แสดงอารมณ์ใดๆ เลย

ตอนที่เขาจากไป ใบหน้าเขาดำเป็นก้นหม้อ และเสียงปิดประตูก็ดังสนั่น

เสิ่นอวิ๋นอู้ยักไหล่ รอจนเขาไปแล้วจึงยื่นมือไปลูบท้องของตัวเองเบาๆ พลางกระซิบว่า “ลูกจ๋าอย่ากลัวนะ อย่าไปสนใจเขาเลยนะ โตขึ้นลูกห้ามเป็นเหมือนเขานะ นิสัยเสียจริงๆ”

หลังจ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ